Odbiór instalacji (nie tylko kanalizacyjnej) polega na skontrolowaniu stanu wykonanych robót, m.in. przez przeprowadzenie określonych prób, które pozwalają na stwierdzenie ewentualnych nieprawidłowości. Odbiór częściowy i końcowy powinien być potwierdzony protokołem i odnotowany w dzienniku budowy.
Przejść przez wszystkie odbiory...
Według artykuł 18.1 prawa budowlanego zapewnienie odbioru robót budowlanych (w tym instalacji kanalizacyjnej) jest obowiązkiem inwestora. Odbioru instalacji dokonuje komisja, w składzie której muszą znaleźć się przedstawiciele: inwestora i wykonawcy oraz inspektor nadzoru budowlanego (z odpowiednimi uprawnieniami). Aby protokoły odbioru były ważne, muszą być podpisane przez wszystkich przedstawicieli komisji. Można wyróżnić trzy rodzaje odbiorów:
Odbiór międzyoperacyjny przeprowadzany jest podczas prac budowlanych. Kontrolowane są następujące czynniki:
- sposób prowadzenia przewodów (przebieg tras);
- spadki i szczelność połączeń rur kanalizacyjnych;
- kompensacja wydłużeń (w przypadku rur z tworzyw sztucznych);
- zgodność lokalizacji przyborów z projektem.
Odbiór częściowy wykonuje się dla tych odcinków instalacji, które w wyniku postępu robót będą zakryte lub zabudowane (przewody prowadzone w bruzdach, przebiciach i wykopach). Odbiór częściowy obejmuje sprawdzenie danego odcinka instalacji pod względem zgodności stanu istniejącego z dokumentacją (projekt, dziennik budowy), warunkami wykonania instalacji, wymaganiami normowymi i warunkami technicznymi. Kontroli muszą podlegać:
- użycie właściwych materiałów i elementów będących składnikami instalacji;
- prawidłowość wykonanych połączeń (w tym jakość materiałów uszczelniających w połączeniach);
- rodzaje, wymiary, przebieg tras i spadki przewodów: podejść pod przybory kanalizacyjne oraz odpływów (poziomów kanalizacyjnych);
- podpory przewodów kanalizacyjnych: prawidłowość wykonania i odległości między nimi;
- zainstalowanie przyborów sanitarnych;
- zgodność wykonania z dokumentacją.
Każdy odbiór częściowy musi być podsumowany protokołem odbioru.
Odbiór końcowy polega na kompleksowej kontroli w pełni wykonanej instalacji. Odbywa się na tej samej zasadzie co odbiory częściowe. Przed odbiorem końcowym muszą zostać wykonane próby szczelności, które również wymagają odpowiedniego protokołu.
Aby protokół odbioru końcowego był ważny, muszą być do niego dołączone protokoły odbiorów częściowych i prób szczelności.
Sprawa kluczowa - szczelność
W każdej instalacji najbardziej krytycznym i najsłabszym punktem są połączenia rur. Dotyczy to oczywiście także instalacji kanalizacyjnej. Niepoprawne czy niedokładnie wykonanie połączenia może mieć katastrofalne skutki. Dlatego na ich jakość i szczelność zwraca się szczególną uwagę. Sprawdzenie szczelności przewodów (szczególnie na połączeniach) to próba szczelności.
W zakresie instalacji kanalizacji sanitarnej sprawdza się elementy instalacji mieszkaniowej - podejścia do przyborów oraz rury spustowe, a także przewody odpływowe (odprowadzające ścieki do przykanalika). Wykonuje się następujące próby:
- sprawdzenie podejść kanalizacyjnych i przewodów spustowych na szczelność. Podczas tej próby kontroluje się ich zachowanie podczas swobodnego przepływu wody. Jeżeli woda nie wypływa przez połączenia w żadnym punkcie instalacji, wynik jest pozytywny.
- sprawdzenie przewodów odpływowych. Przewody te napełnia się wodą powyżej kolana łączącego pion z danym przewodem. Jeśli woda nie wypływa przez połączenie, wynik próby jest pozytywny.
Każdy odbiór częściowy musi być podsumowany protokołem odbioru.
