Udowodnione jest, że latem najlepiej czujemy się, gdy temperatura powietrza wynosi 23-26°C, a jego wilgotność 40-60%. Gdy temperatura rośnie, zaczynamy się pocić, gdyż w ten sposób nasz organizm oddaje nadmiar ciepła. Gdy wilgotność spada, nasze samopoczucie od razu się poprawia, mimo że nadal jest gorąco.
Temperatury nie można obniżać w sposób dowolny, gdyż groziłoby to przeziębieniem. Przyjmuje się, że różnica temperatury pomiędzy pomieszczeniem klimatyzowanym a nieklimatyzowanym nie powinna przekraczać 7°C, gdyż inaczej organizmowi ludzkiemu ciężko jest zaadaptować się do takiej zmiany.
Jeżeli przebywanie w pomieszczeniu z włączonym klimatyzatorem ma być dla nas przyjemnością,
nie możemy odczuwać ruchu powietrza. Dlatego ważna jest prędkość jego przepływu i możliwość regulacji w urządzeniu kierunku, w jakim jest wydmuchiwane po oziębieniu. Jeżeli prędkość przepływu powietrza będzie większa niż 0,2 m/s, odczujemy to jako przeciąg, zwłaszcza gdy jesteśmy spoceni. Łatwo wtedy się przeziębić.
Jak działa klimatyzator?
Klimatyzator działa jak domowa lodówka. Składa się z sześciu podstawowych elementów: dwóch wymienników ciepła, czyli parownika (część wewnętrzna) i skraplacza (część zewnętrzna), sprężarki
i zaworu rozprężnego oraz dwóch wentylatorów, które wymuszają przepływ powietrza wokół wymienników.
Czynnik roboczy (najczęściej freon) krąży pomiędzy parownikiem (odpowiednikiem zamrażalnika lodówki) i skraplaczem – w parowniku odbiera ciepło z pomieszczenia, a w skraplaczu oddaje je do otoczenia, w którym zamontowany jest skraplacz. W ten sposób powietrze w pomieszczeniu jest ochładzane, a odebrane ciepło – usuwane poza budynek.
Sprężarka i zawór rozprężny umożliwiają przejście czynnika roboczego w fazę ciekłą lub gazową. Żeby zaszedł proces parowania, z pomieszczenia odbierane jest ciepło, a podczas procesu skraplania jest ono wydzielane na zewnątrz, czyli usuwane poza budynek.
W klimatyzatorach większość elementów składowych wytwarzających największy hałas (takich jak sprężarka oraz wentylator skraplacza) umieszczone są w jednostce zewnętrznej. W pomieszczeniu pozostaje jedynie parownik i wentylator, który wymusza przepływ powietrza. Dodatkowo w klimatyzatorach mamy możliwość regulacji prędkością pracy wentylatora, co w połączeniu z nowoczesną konstrukcją turbiny (inaczej wentylatora parownika) powoduje, że nowoczesne klimatyzatory są bardzo ciche.
Jakie są rodzaje klimatyzatorów ?
Do wyboru mamy dwie podstawowe grupy urządzeń: klimatyzatory typu split, multi split i klimatyzatory monoblokowe.
Klimatyzatory typu split. W domach jednorodzinnych stosuje się je najczęściej, bo są nowocześniejsze i bardziej komfortowe w użytkowaniu Każde takie urządzenie składa się z połączonych ze sobą dwóch jednostek – wewnętrznej i zewnętrznej, z których pierwsza schładza powietrze w pomieszczeniu, druga odprowadza ciepło poza budynek. W jednostce wewnętrznej znajdują się tylko cicho pracujące elementy, w zewnętrznej – wszystkie głośne, dlatego wystawia się je na zewnątrz, dzięki czemu klimatyzator nie jest uciążliwy w codziennym życiu.
Klimatyzatory typu multi split czyli takie w których do jednej jednostki zewnętrznej można podłączyć wiele jednostek wewnętrznych.
Klimatyzatory monoblokowe. Mają w jednej obudowie i elementy cicho pracujące, i głośne, zatem ich użytkowanie jest dość uciążliwe, choć producenci próbują maksymalnie je wyciszyć. Urządzenia te mogą jednak stanowić rozwiązanie awaryjne, można też ich używać w pomieszczeniach, z których korzysta się sporadycznie, np. w pokoju gościnnym. Zarówno klimatyzatory typu split, jak i monoblokowe oferowane są w wersjach do montażu na stałe i jako urządzenia przenośne.
Klimatyzatory monoblokowe. Mają w jednej obudowie i elementy cicho pracujące, i głośne, zatem ich użytkowanie jest dość uciążliwe, choć producenci próbują maksymalnie je wyciszyć. Urządzenia te mogą jednak stanowić rozwiązanie awaryjne, można też ich używać w pomieszczeniach, z których korzysta się sporadycznie, np. w pokoju gościnnym. Zarówno klimatyzatory typu split, jak i monoblokowe oferowane są w wersjach do montażu na stałe i jako urządzenia przenośne.
Klimatyzator przenośny monoblokowy. Można go przenosić z jednego pomieszczenia do drugiego, ale korzystać z niego można jedynie w takim, w którym da się otworzyć okno i wystawić na zewnątrz jedną albo dwie rury. W klimatyzatorach tańszych zamontowana jest tylko jedna rura. Ogrzane powietrze jest przez nią wyrzucane na zewnątrz, a powietrze do chłodzenia pobierane jest z pomieszczenia. Wadą tego rozwiązania jest powstawanie podciśnienia w pomieszczeniu.
Niezależnie od rozwiązania, gdy klimatyzator pracuje, musi być w pomieszczeniu uchylone okno.
A to niweczy po części efekty klimatyzacji – do wnętrza stale napływa gorące powietrze z zewnątrz. Dodatkową uciążliwością jest hałas wytwarzany przez taki klimatyzator. Chociaż obniży temperaturę w pomieszczeniu, na pewno nie uda się przy nim zrelaksować w ciszy.
Klimatyzatory przenośne to często jeszcze toporne, wielkie urządzenia, ale producenci starają się im nadawać coraz nowocześniejszy wygląd, dzięki czemu bez wstydu można postawić je w każdym miejscu w domu.Klimatyzator przenośny nie rozwiązuje jednak problemu klimatyzacji w domu. Głośny i mało wydajny, może być traktowany jedynie jako urządzenie awaryjne. Jeżeli chcemy mieć w domu efektywnie działający system klimatyzacyjny, musimy zamontować w poszczególnych pomieszczeniach klimatyzatory stacjonarne typu split.
Klimatyzator stacjonarny monoblokowy. Montuje się go w oknach lub w ścianach zewnętrznych. Od wnętrza widać jedną stronę urządzenia, od zewnątrz drugą. Niestety nie wygląda to zbyt atrakcyjnie, zwłaszcza w oknie, bo tak umieszczony klimatyzator zmniejsza jego powierzchnię. Wszystkie klimatyzatory monoblokowe mają też inną wadę – są głośne.
Klimatyzator stacjonarny typu split. Obydwie części klimatyzatora muszą być zasilane prądem o napięciu 230 V (zazwyczaj) i połączone są ze sobą za pomocą cienkich, miedzianych rurek. Rurki wyprowadza się przez otwór w ścianie zewnętrznej, a w pomieszczeniu prowadzi tak, by były jak najmniej widoczne. Można je zasłonić listwą przypodłogową. Do jednostki wewnętrznej musimy podłączyć rurkę do odprowadzania skroplin – jest ona wyprowadzona najczęściej na zewnątrz budynku. Są to jedyne elementy instalacji, które musimy zamontować wraz z klimatyzatorem.
