Etykieta efektywności energetycznej wymagana jest przez Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 20 maja 2005 r. w sprawie wymagań dotyczących dokumentacji technicznej, stosowania etykiet i charakterystyk technicznych oraz wzorów etykiet dla urządzeń. Pomimo że etykiety obowiązują od kilku lat, warto się przyjrzeć tym oznaczeniom.
Komu etykieta, komu?
Etykieta efektywności energetycznej jest to specjalne oznakowanie, które mówi o danych technicznych i wykorzystaniu energii przez dane urządzenie.
Etykieta obowiązuje dla nowych urządzeń przeznaczonych do użytku domowego i zasilanych energią elektryczną z sieci elektroenergetycznej:
- chłodziarek domowych;
- chłodziarko-zamrażarek domowych (na rysunku obok);
- zamrażarek domowych;
- pralek domowych o jednym bębnie, posiadających funkcję odwirowywania, bez funkcji suszenia tkanin;
- pralko-suszarek domowych;
- suszarek domowych bębnowych;
- zmywarek domowych przeznaczonych do mycia naczyń;
- piekarników elektrycznych domowych, niebędących urządzeniami przenośnymi, przeznaczonych do zamocowania na stałe, a także do piekarników elektrycznych domowych przeznaczonych do zabudowy;
- lamp do użytku domowego - żarówek i lamp fluorescencyjnych, o strumieniu świetlnym nie większym niż 6500 lumenów i poborze mocy nie mniejszym niż 4 waty, emitujących światło widzialne w paśmie 400-800 nm;
- klimatyzatorów domowych o mocy wyjściowej nieprzekraczającej 12 kW, z wyjątkiem urządzeń typu "powietrze-woda" i "woda-woda".
Każde z wymienionych urządzeń ma określony wzór etykiety, który musi być przestrzegany przez producentów. Wzór ten mówi, jakie dane techniczne powinny się znaleźć na etykiecie. Najważniejsza z punktu widzenia oszczędności energii jest klasa efektywności energetycznej, która mówi o zużyciu energii przez dane urządzenie.
Klasę „A” mają urządzenia o najniższym zużyciu energii, zaś klasa "C" to stosunkowo wysokie zużycie energii. Niektóre lodówki, lodówko-zamrażarki i zamrażarki mają już klasę energetyczną A+ lub nawet A+++. Urządzenia tej klasy cechują się bardzo niskim zużyciem energii (poniżej 42% względem zużycia standardowego, czyli takiego, w którym nie zastosowano rozwiązań energooszczędnych).
Określenie klasy efektywności energetycznej
Aby urządzenie mogło być przyporządkowane do danej klasy, musi spełniać określone wymagania. Wymagania te są opisane w Rozporządzeniu i dla każdego typu urządzeń określone są w inny sposób. Podstawą do określenia klasy może być na przykład zużycie energii na dane zadanie (np. pranie jednego wsadu) lub odniesienie zużycia energii do jakiegoś standardu. Ujmując rzecz ogólnie i praktycznie, im niższa wartość tego wskaźnika, tym mniej energii zużywa nasze urządzenie.
Lodówki. Wskaźnik efektywności energetycznej dla lodówek, lodówko-zamrażarek i zamrażarek. Wskaźnik ten wyznacza się jako stosunek zużycia energii przez urządzenie do tzw. zużycia standardowego. Mówi więc o tym, jakiego procent standardowego zużycia energii (które jest zdefiniowane w rozporządzeniu) potrzebuje nasze urządzenie.
Przykładowe wartości wynoszą :
| dla klasy A | dla klasy A |
| dla klasy E | 100%< I <110% |
| dla klasy G | I>125% |
Zauważmy, że urządzenia klasy E i niższej zużywają więcej energii niż standardowe.
Pralki. Klasę energetyczną pralek określa się na podstawie wartości zużycia energii elektrycznej (C) na kilogram ładunku, w standardowym cyklu prania "bawełna 60°C". Im niższa wartość wskaźnika C, tym wyższa klasa energetyczna.
Przykładowe wartości wynoszą:
| dla klasy A | C < 0,19 kWh, |
| dla klasy D | 0,27 kWh < C < 0,31 kWh, |
| dla klasy G | C>0,39 kWh |
Klasa najwyższa - tylko dla wybranych
Aby zdefiniować klasy energetyczne A+ (zwana inaczej AA) i A++ (zwana inaczej AAA), również używa się wskaźnika efektywności energetycznej. Dla klas A+ i A++ wskaźniki określone są inaczej niż dla klas A - G! Określona wg tej odrębnej definicji definicji klasa A++ ma wskaźnik efektywności energetycznej mniejszy od 30%, dla klasy A+ wskaźnik ten mieści się między wartościami 30 a 42%, a dla klas A-G wskaźnik ten jest większy od 42%.
