Nasady kominowe

W  świetle Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie wymagań jakie powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690), przewody kominowe powinny być wyprowadzone ponad dach, na wysokość zabezpieczającą przed niedopuszczalnym zakłóceniem ciągu. W budynkach usytuowanych w II i III strefie obciążenia wiatrem, na przewodach dymowych i spalinowych należy stosować nasady kominowe zabezpieczające przed odwróceniem ciągu. Nasady mogą być również stosowane na innych obszarach, jeśli wymagają tego uwarunkowana topograficzne. Wszystkie zakończenia przewodów dachowych muszą otwierać się lub uchylać umożliwiając swobodne czyszczenie.

Kiedy stosować nasady?

• gdy silne wiatry zakłócają ciąg komina,
• gdy w sąsiedztwie komina znajdują się wysokie drzewa,
• gdy komin usytuowany jest poniżej połaci dachu,
• gdy komin jest krótki i ma mały przekrój.

Właściwy ciąg
Ciąg powstaje w wyniku różnicy gęstości ciepłego powietrza wewnątrz budynku i chłodniejszego w otaczającej go przestrzeni. Ze względu na zmieniające się warunki atmosferyczne może on ulegać zmianie. Zdarza się to często latem, kiedy temperatury na zewnątrz i wewnątrz budynku są do siebie zbliżone - odwrócony zostaje wtedy kierunek obiegu powietrza i powstaje tzw. ciąg wsteczny. Odwrócenie ciągu wiąże się z możliwością zassania spalin i wtłoczeniem ich do budynku.
Na ciąg wpływa również kształt budynku, usytuowanie komina, sąsiedztwo wysokich budynków, drzew, ukształtowanie terenu. Duże znaczenie odgrywa wiatr. Przy wiejących „fenach” (silne wiatry opadające), może nastąpić przyduszenie komina, co prowadzi do zaniku ciągu. W tym celu producenci pieców wyposażają kotły w wentylatory wspomagające ciąg kominowy.
Innym sposobem jest zastosowanie nasad na kominy. Wykorzystują one wiejący wiatr i wytwarzaną przez niego energię do wytworzenia podciśnienia w kanałach komina. Powstałe podciśnienie wspomaga ciąg kominowy. Ponad to osłaniają one otwór wylotowy komina przed niekorzystnym działaniem wiatru i wodami opadowymi. Pełną również funkcję i przedłużającą i ozdobną komina.

Należy pamiętać, że żadna z nasad kominowych, nie licząc wentylatorów mechanicznych, nie wytworzy ciągu kominowego, gdy nie ma wiatru.

Nasady stałe
Nie zmieniają położenia w stosunku do wiejącego wiatru. Ich działanie opiera się na zjawisku, jakim jest pojawienie się podciśnienia po stronie zawietrznej przesłony opływanej przez wiatr. Skuteczność działania nasady uzależniona jest od natężenia i kierunku wiatru. Jest to znaczne ograniczenie i dlatego montowane są najczęściej na kominach pieców wyposażonych w wentylatory wspomagające ciąg. Nasady te stosowane na zakończenia przewodów wentylacyjnych i spalinowych gazowych. Nie można ich stosować  na zakończeniach przewodów odprowadzających dym lub

spaliny z kominków.

Nasady samonastawne
Ustawiają się w kierunku wiejącego wiatru, osłaniając swoją czaszą cały przewód kominowy i wytwarzając po stronie zawietrznej podciśnienie proporcjonalne do prędkości wiejącego wiatru. Zysk energetyczny w przypadku stosowania nasad samonastawnych jest większy niż w przypadku stałych. Jednak ich obrót uzależniony jest od siły wiatru a części ruchome często są blokowane przez zanieczyszczenia i pyły znajdujące się w spalinach. Z czasem może to doprowadzić do unieruchomienia nasady.  Nasady te można stosować na zakończeniach przewodów spalinowych, dymowych i wentylacyjnych.

Nasady obrotowe
Głowice nasad wystawione są na działanie wiatru, który wprawia je w ruch obrotowy, a odpowiednio ukształtowane łopatki „wypompowują” powietrze z kanału dolotowego, wywołując ciąg kominowy i stabilizując go. Nasady obrotowe są mniej podatne na zanieczyszczenia pochodzące ze spalin niż nasady samonastawne. Nasady te można stosować również na zakończenie przewodów wentylacyjnych.

Tak zwany „grzybek” i przedłużenie komina
Jest to najprostszy rodzaj nasad , który służy do osłonięcia wylotów kanałów wentylacyjnych. Daszek zabezpiecza przed przedostaniem się wody opadowej do kanałów.

Nasady mogą również przedłużyć komin i wyprowadzić jego wylot ponad przeszkodę. Należy jednak pamiętać, by nie doprowadzić w ten sposób do zbyt dużego wychłodzenia spalin. Aby temu zapobiec warto zastosować izolację cieplną.

Aby zamontowana nasada dobrze spełniała swoją funkcję, mianowicie wspomaganie ciągu kominowego, należy pamiętać o kilku ważnych zasadach:

• średnica nasady nie może być mniejsza od średnicy pola przekroju komina,
• kształt nasady powinien być taki sam jak kształt przewodu komina - zmiana kształtu wymaga zastosowania przejścia redukcyjnego,
• nie można montować jednej nasady nad kominem, w którym znajdują się wyloty przewodów spalinowych, wentylacyjnych i dymowych - spowoduje to cofanie się dymu lub spalin do domu przez kanał wentylacyjny,
• nasada powinna być odpowiednio dostosowana do funkcji przewodu,
• przewody spalinowe wykonane ze stali powinny być izolowane - zastosowanie nasady na rurach nie izolowanych może spowodować powstanie korka zimnego gazu, który blokuje ciąg, (efekt odwrotny do zamierzonego),
• zastosowanie nasad wykonanych z aluminium lub blachy cynkowej do kominów spalinowych lub dymowych spowoduje szybszą korozje nasady, a także może zablokować nasadę co może doprowadzić do zawiewania do komina.