Instalacja wodociągowa w domu
Na kształt instalacji wodnej w domu nie wpływa to, czy korzystamy z własnego ujęcia, czy sieci wodociągowej. Natomiast istotne znaczenie ma to, w jaki sposób będziemy podgrzewać wodę.
Wodę doprowadza się do budynku za pomocą przyłącza. Od niego systemem rur rozprowadza się podejścia wody: do kuchni i łazienki, a także innych pomieszczeń, gdzie będzie potrzebna (garaż, pralnia). Dobrze także przewidzieć punkt poboru na zewnątrz domu. Przed wykonaniem instalacji wodnej w domu warto dokładnie się zastanowić nad potrzebami i dobrze się nad nią zaplanować (zwróćmy uwagę, czy projekt domu zawiera jej plan). Pamiętajmy nie tylko o umywalkach, wannach, zlewach i wc, ale także urządzeniach wykorzystujących wodę, jak pralki czy zmywarki (wprawdzie wodę do nich można doprowadzić także później, ale można i od razu).
Wykonanie instalacji wodnej w domu
Instalację wodociągową teoretycznie można wykonać samodzielnie, ale jeśli nie mamy w tym zakresie doświadczenia, lepiej tego nie róbmy. Niesprawna, albo przeciekająca instalacja wprawdzie nie wysadzi nam domu, ale może spowodować wiele szkód, których usunięcie będzie trudne i kosztowne, bo większa część instalacji przebiega w ścianach lub podłodze
Zatrudniając fachowca natomiast warto się dowiedzieć, w jakiej „technologii” się specjalizuje, bo często hydraulicy mają swoje preferowane materiały i to w nich są najlepsi (ale też często trudno ich przekonać do innego rozwiązania).
Instalację wodną wykonuje się najczęściej z rur z tworzyw sztucznych lub miedzianych, a wybór materiału zależy od kilku czynników, o czym poniżej.
Rozprowadzenie instalacji wodnej w domu
Na kształt instalacji wodnej w zasadniczy sposób wpływa to, czy wodę będziemy ogrzewać centralnie, czy też korzystać z miejscowych podgrzewaczy. W pierwszym przypadku do centralnego podgrzewacza doprowadzamy zimną wodę, a od niego - musimy poprowadzić rury z ciepłą wodą oraz wykonać instalację dla wody zimnej. Jeśli natomiast zdecydujemy się na kilka podgrzewaczy, montowanych przy poszczególnych bateriach, doprowadzamy do nich tylko zimną wodę.
Rury trzeba prowadzić najkrótszą drogą, bez niepotrzebnych załamań. Stosuje się dwa podstawowe sposoby rozprowadzenia rur. W pierwszym przypadku od przyłącza wody biegnie przewód pionowy, który doprowadza wodę na poszczególne kondygnacje. Od pionu odchodzi poziome odgałęzienie, a od niego - podejścia do baterii itp. W tym wariancie stosuje się rury twarde, łączone za pomocą złączek.
W drugim systemie stosuje się tzw. rozdzielacze (na każdej kondygnacji). Od rozdzielacza biegną osobne rury do każdego punktu pobory wody. Do tego rodzaju instalacji wykorzystuje się rury gięte, wykonane z miękkich materiałów.
Pamiętajmy, że rury z ciepłą wodą muszą się znajdować nad tymi z zimną (w odległości co najmniej 10 cm), a cała instalacja wodna – poniżej przewodów elektrycznych i gazowych.
Przed poszczególnymi punktami poboru wody powinny być zainstalowane zawory odcinające, pozwalające „zamknięcie” wody doprowadzonej do danego punktu.
Rury w ścianie i podłodze
Rury wodociągowe można prowadzić natynkowo (czyli na ścianach pomieszczeń) – w ten sposób najczęściej wykonuje się piony. Bardziej estetycznym rozwiązaniem jest ukrycie rur w bruzdach ściennych lub pionowych szachtach w ścianach, albo zabudowanie ich płytami gipsowo-kartonowymi. Przewody poziome układa się w warstwie wylewki podłogowej.
Rury (szczególnie z tworzyw sztucznych) powinno się układać w peszlach, a elementy przechodzące przez ściany i stropy muszą być osłonięte tulejami (rurami) ochronnymi. Pamiętajmy także o izolacji termicznej rur.
Przy projektowaniu instalacji wodnej bardzo ważne jest dobranie odpowiedniej średnicy rur, tak aby zapewniły one wystarczające ciśnienie wody i jej prawidłowy przepływ. Trzeba też uwzględnić rozszerzalność termiczną materiałów – rury pod wpływem zmian temperatury będą „pracować”.
Ważne jest, żeby po ułożeniu instalacji, a przed wykonaniem wylewki, czy zabudowy w ścianie, wykonać próbę ciśnieniową, która wykaże, czy jest ona szczelna.
Z czego instalacja wodna? Materiały i elementy
Domową instalację wodociągową można wykonać z rur metalowych (miedzianych lub stalowych) lub z tworzyw sztucznych (polichlorek winylu – PVC, polietylen – PE, polietylen sieciowany – PE-X, polibutylen – PB, polipropylen – PP, są także rury warstwowe, wykonane z różnych materiałów).
Rury z tworzyw sztucznych są lekkie, łatwe w obróbce, montażu i łączeniu, odporne na osady kamienne i korozję. Jednak tworzywa sztuczne starzeją się, mają też różną odporność na temperaturę (trzeba to uwzględnić w przypadku rur doprowadzających ciepłą wodę, a także montażu podgrzewaczy). Są jednak tanie, ale koszt takiej instalacji podnoszą kształtki.
Alternatywą jest instalacja miedziana – niestety droższa, ale znacznie bardziej trwała. Instalacja miedziana jest również odporna na osadzanie się kamienia, ale może korodować (np. w kontakcie ze stalą i aluminium, szkodzą jej także niektóre związki mogące występować w wodzie, a także woda o kwaśnym odczynie, czyli miękka; zanim zainwestujemy w taką instalację warto sprawdzić, jaką mamy wodę). Za to w instalacji z miedzi nie rozwijają się bakterie, w tym groźna Legionella. Dawniej w instalacji wodnej stosowano także rury stalowe, ale od tego rozwiązania odchodzi się.
Warto wiedzieć, że zgodnie z przepisami, materiały przeznaczone do wykonania instalacji wodnej w domu muszą zapewniać jej bezawaryjne użytkowanie przez co najmniej 50 lat. Ponadto materiały muszą mieć znak CE, a także atest Państwowego Zakładu Higieny, dopuszczający je do kontaktu z wodą pitną.
